Mucha domowa to najbardziej popularny gatunek insektów na całym świecie. W Polsce jej populacja jest bardzo powszechna, możemy spotkać ją w całym kraju, w każdym miejscu. Jak nazwa gatunkowa nam wskazuje – mucha domowa chętnie towarzyszy człowiekowi. Ma to ścisły związek z jej zachowaniem oraz sposobem żywienia i rozrodu. Mucha domowa została sprowadzona przez człowieka. Na początku żyła tylko w klimacie ciepłym, ale szybko dostosowała się do naszych warunków i bardzo ciężko ją wytępić.
Więc czym żywi się mucha? Młodociane osobniki tego gatunku żywią się rozpuszczoną materią organiczną. Czyli w zasadzie wszystkim co napotkają po bytności człowieka. Dorosły osobnik jest niebywale denerwujący, lata wszędzie i wykonuje charakterystyczne odgłosy, które nie pozwalają zasnąć spokojnie. Imago, czyli dorosła postać muchy domowej nie przyjmuje pokarmu właściwie wcale. Czasem można zauważyć, jak lata koło pożywienia i swoim małym języczkiem kosztuje potrawy.
Jak wygląda mucha domowa?
Owad ma niewielkie rozmiary, ciało jest owalne, lekko wydłużone ku tyłowi. Mucha domowa jest koloru czarnego i nie przekracza 8 mm długości. Na przedpleczu muchy mogą występować jaśniejsze przepaski. Samica owada jest przeważnie większa od samca. Na odnóżach widoczne są pazurki oraz przylgi, dzięki tym narządom owad może swobodnie poruszać się po gładkiej powierzchni. Dlatego mucha może wspinać się po szybie lub po naczyniach. Ma duże, czerwone oczy, które zbudowane są z kasetek. To typowa budowa występujące w świecie owadów. Oczy takie pozwalają widzieć szeroko.
Rozmnażanie i rozwój
Muchy są bardzo płodne, rozmnażają się szybko, składają dużo jaj. Z jaj wylegają się larwy, które po dziesięciu dniach są gotowe do rozrodu. Jajka są niewielkie, nie przekraczają 3 mm długości, są barwy białej. Dorosłe osobniki składają jaja do kału zwierząt, najbardziej upodobały sobie świńskie odchody. Z jaja larwa wykluwa się po dobie, na początku żywi się odchodami, a później dopiero szuka osad człowieka. Dorosły osobnik pokarm zdobywa za pomocą aparatu gębowego liżącego. Mucha szuka pokarmu i następnie swoim języczkiem rozpuszcza go i pobiera. Owady w ciągu swojego życia linieją aż trzykrotnie.
Rola muchy w życiu człowieka
Owad ten towarzyszy człowiekowi od dawna i od dawna jest przez niego zwalczany. Mucha jest denerwującym stworzeniem, ale to nie jest jej największa wada. Badania epidemiologiczne wskazują, że owad ten jest nosicielem bardzo niebezpiecznych chorób. W niektórych krajach przyczynia się do zachorowań na dur brzuszny, cholerę, gruźlicę oraz na salmonellę. Patogeny żyją w jelicie owadów, jeśli bytują w osadach człowieka i zanieczyszczają jego jedzenie – może dojść do zakażenia chorobą.
Sposoby zwalczania much
Na rynku dostępne są różne, skuteczne metody na walkę z uciążliwym owadem. Kiedyś stosowano łapki na muchy, nieco później zaczęto ograniczać ich populację za pomocą lepów. Teraz możemy w oknach zakładać moskitiery i stosować pułapki feromonowe oraz spraye zabijające owady.
Nie takie muchówki straszne, jak je piszą
Rząd muchówek ma dużo przyjaźniejszych przedstawicieli niż mucha domowa, i dlatego nie należy ich całkowicie przekreślać. Są owady, które swoimi zachowaniami pomagają człowiekowi w redukcji szkodników. Na przykład pożyteczne bzygowate są bardzo skutecznymi niszczycielami mszyc. Larwy muchówek mogą żywić się gąsienicami owadów, drapieżne gatunki składają jaja do ciała larwy roślinożernego motyla. Żerują w nim, wyjadają go od środka, owad umiera.
Z jego ciała wydostają się dojrzałe larwy. To skuteczne sposoby ograniczania populacji szkodników roślin. Dzięki temu ogrodnik może zmniejszyć ilość stosowanych zabiegów chemicznych. Duża różnorodność roślin w ogrodzie sprawia, że więcej owadów pożytecznych znajduje tam swoje schronienie i pokarm. Warto również wprowadzić do przydomowego ogródka domki dla owadów, w ten sposób zaprosimy nie tylko owady drapieżne, ale również zwiększymy ilość zapylaczy. W takim domku zagnieździć się mogą murarki ogrodowe, biedronki, złotooki oraz inne, pożyteczne insekty.
